Bizim Coğrafya - Hayat Coğrafya'da, Coğrafya Hayatımızda - Tekil Mesaj gösterimi - 12.Sınıf Coğrafya İnkalar, Mayalar, Aztekler.. (DERS NOTU)

Cahit ERAYDIN · 25-Ekim-2009, 18:21

Oyun sportif bir karşılaşmadan çok, dinsel bir kurban töreniydi. Genellikle 5-6 kişi olan oyuncular topun sıçrayışını izliyorlardı. Topa yalnızca kolları ve dizleriyle dokunarak, sahanın kenarlarındaki yerden çıkan, nalların öte tarafına geçirmeye çalışıyorlardı.
Maya arkeolojik sitlerinde, çoğu kez Mayalar'ın hiç kuşkusuz, çağdaş Meksika "pelota"sının türediği bir top oyununda kullandıkları bir ya da daha fazla top sahası ("canchas") gün ışığına çıkarılıyor. Bu oyun bütün Orta Amerika'da yaygındı. En eski top sahaları körfez kıyısında oturan Olmekler'e kadar uzanıyor (M.Ö.1500). En çok sayıda arkeolojik kalıntı da Aztek topraklarında bulundu.

Birkaç çeşidi bir yana, top sahaları genellikle büyük I harfi, uçları oyun sahasının kenar çizgilerini oluşturan bir çeşit çift T harfi biçimindeydi. Stadyum, üstlerinde halktan çok sayıda izleyicinin oturduğu, yüksek dik ya da eğik duvarlarla çevriliydi. Soylular, kalabalığa karışmamak için, oyunu bitişik saraylardaki teraslardan trükünde otururmuş gibi izliyorlardı.

Top sahası evrenin bir simgesiydi ve top, gündüze atfedilen bir bölgeden karşıya, geceye ayrılan bir bölgeye geçen güneşin rotasını simgeliyordu.
Takımlar bölgeden bölgeye ve çağdan çağa değişiyordu. Oyuna, genellikle beş oyuncudan oluşan iki takım katılıyor ve duvara sabitlenmiş taş bir halkayı, yine genellikle kauçuktan yapılmış sert bir topu geçirmeye çalışıyorlardı. Topa el ve ayaklarla dokunmak yasaktı.

Oyuncuları korumak için tahta ve kauçuktan iri ve ağır bir kemer, dizlik, kolluk, eldiven, bazı bölgelerde de kask takılıyordu.
Rakiplerin tanrılara çabalarını gösterdiği bu törensel oyun, seyircilerin yalnız dinsel olarak değil, toplumsal olarak da katılımıyla oynanıyordu. İzleyiciler oyuna karıları, çocukları, kendileri ve özgürlükleri için bahse girerek katılıyorlardı.

Karşılaşmalar çok tehlikeliydi ve bu müsabakalar atletizm yarışması gibi yapılmıyordu.
Oyun, ölüm ve kurban imgeleriyle iç içeydi. Anlaşılan,karşılaşmadan sonra yapılan törenlerde kaybeden taraf kurban ediliyordu. Top oynama kültüne bağlanabilen taş bulgular Totanac (klasik Veracruz kültürü) biçemindeki boyunduruk. balta, taş karıştan oluşuyor; ama, genellikle Maya gömü yerlerinde bulunuyorlar.
Bunlar oyuncuların karşılaşmalar ve ardından gelen törenler sırasında giydikleri koruyucu giysileri simgeleyen nesneler.

25-Ekim-2009, 18:21	#4 (permalink)
Cahit ERAYDIN Bizim Coğrafya Yöneticisi Üyelik tarihi: 04-Haziran-2009 Bulunduğu yer: BURDUR Yaş: 66 Mesajlar: 2.075 Teşekkürleri: 565 836 mesajına 4.324 kere teşekkür edildi.	Oyun sportif bir karşılaşmadan çok, dinsel bir kurban töreniydi. Genellikle 5-6 kişi olan oyuncular topun sıçrayışını izliyorlardı. Topa yalnızca kolları ve dizleriyle dokunarak, sahanın kenarlarındaki yerden çıkan, nalların öte tarafına geçirmeye çalışıyorlardı. Maya arkeolojik sitlerinde, çoğu kez Mayalar'ın hiç kuşkusuz, çağdaş Meksika "pelota"sının türediği bir top oyununda kullandıkları bir ya da daha fazla top sahası ("canchas") gün ışığına çıkarılıyor. Bu oyun bütün Orta Amerika'da yaygındı. En eski top sahaları körfez kıyısında oturan Olmekler'e kadar uzanıyor (M.Ö.1500). En çok sayıda arkeolojik kalıntı da Aztek topraklarında bulundu. Birkaç çeşidi bir yana, top sahaları genellikle büyük I harfi, uçları oyun sahasının kenar çizgilerini oluşturan bir çeşit çift T harfi biçimindeydi. Stadyum, üstlerinde halktan çok sayıda izleyicinin oturduğu, yüksek dik ya da eğik duvarlarla çevriliydi. Soylular, kalabalığa karışmamak için, oyunu bitişik saraylardaki teraslardan trükünde otururmuş gibi izliyorlardı. Top sahası evrenin bir simgesiydi ve top, gündüze atfedilen bir bölgeden karşıya, geceye ayrılan bir bölgeye geçen güneşin rotasını simgeliyordu. Takımlar bölgeden bölgeye ve çağdan çağa değişiyordu. Oyuna, genellikle beş oyuncudan oluşan iki takım katılıyor ve duvara sabitlenmiş taş bir halkayı, yine genellikle kauçuktan yapılmış sert bir topu geçirmeye çalışıyorlardı. Topa el ve ayaklarla dokunmak yasaktı. Oyuncuları korumak için tahta ve kauçuktan iri ve ağır bir kemer, dizlik, kolluk, eldiven, bazı bölgelerde de kask takılıyordu. Rakiplerin tanrılara çabalarını gösterdiği bu törensel oyun, seyircilerin yalnız dinsel olarak değil, toplumsal olarak da katılımıyla oynanıyordu. İzleyiciler oyuna karıları, çocukları, kendileri ve özgürlükleri için bahse girerek katılıyorlardı. Karşılaşmalar çok tehlikeliydi ve bu müsabakalar atletizm yarışması gibi yapılmıyordu. Oyun, ölüm ve kurban imgeleriyle iç içeydi. Anlaşılan,karşılaşmadan sonra yapılan törenlerde kaybeden taraf kurban ediliyordu. Top oynama kültüne bağlanabilen taş bulgular Totanac (klasik Veracruz kültürü) biçemindeki boyunduruk. balta, taş karıştan oluşuyor; ama, genellikle Maya gömü yerlerinde bulunuyorlar. Bunlar oyuncuların karşılaşmalar ve ardından gelen törenler sırasında giydikleri koruyucu giysileri simgeleyen nesneler. __________________ Bütün bu şeraitten daha elim ve daha vahim olmak üzere, memleketin dahilinde, iktidara sahip olanlar gaflet ve dalalet ve hatta hiyanet içinde bulunabilirler. Hatta bu iktidar sahipleri şahsi menfaatlerini, müstevlilerin siyasi emelleriyle tevhit edebilirler !!! KEMAL ATATÜRK Öğretmenler ; Cumhuriyet sizden fikri hür,vicdanı hür,irfanı hür nesiller ister KEMAL ATATÜRK