Bir öğrenci anlatıyor, Mahmut SADİ:
>>> >
>>> > "Yıl 1923. İstanbul Üniversitesinde öğrenci olduğum
>>> > sıralar.Okul duvarında bir ilan görüyorum.
>>> > "Avrupa'ya
>>> > talebe yollanacaktır."Allah Allah diyorum, Ülke
>>> > yıkık
>>> > dökük yıl 1923.. Avrupa'ya talebe! Lüks gibi gelen
>>> > bir
>>> > şey, ama bir şansımı denemek istedim. 150 kişi
>>> > içerisinde 11 kişi seçilmişiz.
>>> >
>>> > Benim ismimin yanına ATATÜRK "Berlin Üniversitesine
>>> > gitsin" diye yazmış. Zaman geldi. Sirkeci
>>> > garındayım,
>>> > ama kafam öyle karışık ki gitsem mi kalsam mı orada
>>> > beni unutur mu bunlar, para yollarlar mı, gurbet
>>> > ellerde ne yaparım?
>>> >
>>> > Bir an gitmemeye karar verdim, döndüm. O sırada bir
>>> > müvezzi ismimi çağırdı:
>>> >
>>> > "Mahmut SADİ, Mahmut SADİ, bir telgrafın var".
>>> >
>>> > Telgrafı açtım aynen şunlar yazıyordu:
>>> >
>>> > "Sizleri birer kıvılcım olarak gönderiyorum; alevler
>>> > olarak geri dönmelisiniz".
>>> >
>>> >
>>> >
>>> > Var mı
böyle bir şey?
>>> >
>>> > 11 öğrencinin nerede, ne zaman, ne düşünebileceğini
>>> > hesap edebilen bir lider, DÜNYA LİDERİ olmasın da ne
>>> > olsun!!
>>> >
>>> > Yıl 1923, biz evimizde bir çocuğumuzun huyunu
>>> > değiştiremiyoruz bir huyunu. Tüm Ülkenin huyu
>>> > değişiyor.Bununla uğraşan bir insan, yolladığı 11
>>> > öğrencinin nerede, ne zaman, ne düşünebileceğini
>>> > hissedebiliyor.
>>> >
>>> > Mahmut Sadi devam ediyor:
>>> >
>>> > "Gel de şimdi gitme, git de orada çalışma, dön de bu
>>> > Ülke için canını verme!!" diyor...
__________________